Dag 13 - Shenandoah National Park

De weersvoorspellingen voor vandaag zijn weer uitstekend. Weinig wolken en een maximum temperatuur van 30 C.

Na een vroeg ontbijt naar Kenyon Street gelopen waar ergens achter in de straat de auto van Jay moest staan. Een Subaru station wagon. Het kostte niet veel moeite, maar toen kwam de uitdaging voor Bea; de Subaru, zoals ongeveer alle auto's in de VS had een automatische versnellingsbak. Dus niets schakelen, geen koppeling. Het lijkt simpel maar als een europese auto in je haarvaten zit, dan valt het niet mee.

Het was al een wat oudere auto, dus geen airco en geen navigatie systeem. Gelukkig deed de iPad met vooraf geladen kaarten en een gps wonderen en zijn we naar verhouding soepel de stad uitgereden. Wel was het nog steeds erg druk, maar niets in vergelijking met de avond toen we terugkwamen.

We hadden het noordelijke deel van het Shenandoah National Park, op zo'n 110 km van Washington, uitgekozen om daar te gaan wandelen. Eenmaal buiten Washington verliep de reis spoedig over de I66 naar Front Royal.

Na het betalen van een 7-daagse pas à $20 naar het dichst bijzijnde bezoekerscentrum, Dicky Ridge, gereden. Daar bij een vriendelijke Park Ranger een  kaartje met de wandel routes gehaald. Na wat instructies van de Park Ranger: "Er leven hier zwarte beren in het park. Als je er eentje tegenkomt, geen probleem. Meestal loopt de beer uit zichzelf weg. Doet hij dat niet moet je in je handen klappen en lawaai maken en langzaam achteruit lopen. In geen geval met je rug naar hem toe weglopen!!! Een prettige wandeling."

Volgens het kaartje zou de wandeling  zo'n 5 km lang zijn en zo'n 2,5 uur duren. We betwijfelen dat nu. We waren na ruim 1,5 uur weer terug bij het beginpunt. Maar goed... 

Besloten na de wandeling weer terug te gaan naar huis, zij het met een omweg om het nabij gelegen plaatsje Front Royal te bekijken. De terugreis ging minder soepel dan de heenreis. Eerst kwamen we in de file, toen een andere snelweg zich bij ons voegde. De echte ellende kwam pas in Washington. Enorme drukte en chaos. Er is een brede weg door Rock Creek, maar die is afgesloten wegens wegwerkzaamheden. Dus veel verkeer perst zich door de gewone straten. Ja sinds de afsluiting van Rock Creek is het hier een "Cluster Fuck", volgens Jay.

 's Avonds gewoon thuis gegeten.